انرژی درمانی با ریکی
ریکی (به ژاپنی: iki ?) (به انگلیسی: Reiki) یک روش طب مکمل ژاپنی به نام انرژی درمانی است. پزشکان ریکی از تکنیکی به نام کف دست یا شفای عملی استفاده می کنند که در آن گفته می شود «انرژی جهانی» از طریق کف دست پزشک به بیمار منتقل می شود تا شفای عاطفی یا فیزیکی را منتقل کند.
ریکی یک شبه علم است، [1] و به عنوان نمونه بارز شبه علم در مقالات علمی و مقالات در مجلات دانشگاهی استفاده می شود. به همین دلیل است که به گفته پزشکان ریکی، زندگی جهانی است، هیچ مدرک تجربی برای چنین نیروی حیاتی وجود ندارد.
تحقیقات بالینی نشان نمیدهد که ریکی به عنوان یک درمان برای هر بیماری، از جمله سرطان، [4] نوروپاتی، [5] یا نگرانی و اطمینان خاطر بیخطر است. باید جایگزین درمان های پزشکی مرسوم شود. در مقایسه با دارونما تأثیری بر اثربخشی درمان ریکی وجود ندارد. مطالعات در مورد مزایای مثبت کاستی های روش شناختی گزارش شده است. [2]
تحقیقات بالینی نشان نمی دهد که ریکی به عنوان یک درمان برای هر بیماری، از جمله سرطان، نوروپاتی، یا اضطراب و اطمینان خاطر بی خطر است. باید جایگزین درمان های پزشکی مرسوم شود. در مقایسه با دارونما تأثیری بر اثربخشی درمان ریکی وجود ندارد. مطالعات در مورد مزایای مثبت کاستی های روش شناختی گزارش شده است. [2]
ارزیابی علمی
ریکی به عنوان نمونه بارز علم شب در مقالات علمی و مقالات مجلات دانشگاهی استفاده می شود.
یک منبع با انتقاد از دانشگاه نیویورک به دلیل ارائه یک دوره آموزش مداوم در مورد ریکی، گفت: "ریکی فرض می کند که این انرژی جهانی ناشناخته برای علم است و بنابراین در بدن انسان قابل تشخیص نیست، که پزشکان می توانند انجام دهند. آنها این انرژی را با دست خود دستکاری می کنند. و دیگران می گویند، "علی رغم انتشار ریکی، مکانیسم اصلی اثر ثابت نشده است" و "نه منابع درگیر و نه مزایای درمانی ادعا شده توسط آزمایش علمی نشان داده شده اند."
دستورالعملی که توسط آکادمی نورولوژی آمریکا، انجمن پزشکی عصبی عضلانی و الکترودیاگنوستیک آمریکا، و آکادمی طب فیزیکی و توانبخشی آمریکا منتشر شده است، بیان می کند: "درمان ریکی احتمالاً نباید برای PDN [نوروپاتی دارویی دردناک] در نظر گرفته شود." سوزان جی پالمر، جامعه شناس کانادایی، از ریکی به عنوان روشی شبه علمی برای شفا یاد می کند که فرقه ها در فرانسه از آن برای جذب کاربران استفاده می کنند.
کیفیت شواهد
یک مرور سیستماتیک در سال 2008 از 9 کارآزمایی بالینی تصادفیسازی شده، کاستیهای متعددی را در ادبیات یافتههای ریکی شناسایی کرد. بسته به ابزارهای مورد استفاده برای اندازه گیری افسردگی و آزمون، نتایج متفاوت بود و قابل اعتماد نبود. علاوه بر این، جامعه علمی دریافته است که یافته های مطالعاتی را تکرار می کند که از ریکی حمایت می کند. این مطالعه همچنین در برخی موارد ادبیاتی را در روش گزارشدهی یافت، زیرا اغلب قسمتهایی وجود داشت که کاملاً حذف میشدند.یا به وضوح توضیح داده نشده است. اغلب در این مطالعات، حجم نمونه محاسبه شده و تفاسیر کافی و روش های دوسوکور رعایت نمی شود. این مطالعه همچنین گزارش داد که چنین مطالعاتی در مورد اثربخشی درمان اغراق آمیز هستند و هیچ کنترلی بر تفاوت در تجربه پزشکان ریکی یا حتی خود پزشک در مورد واقعی ایجاد نمی کنند. هیچ یک از مطالعات در این مرور، دلیلی برای طول درمان ارائه نکردند و هیچ مطالعه ای عوارض جانبی را گزارش نکرد.
برای کسب اطلاعات بیشتر کلیک کنید.
منبع:
https://taghirbavar.com/energy-healing/